Image

Herdenking Roermond 2021

Herdenking Roermond 2021

Indië-herdenking 2021 Roermond

De 34ste herdenking van Nederlandse militairen die in de periode 1945-1962 zijn omgekomen in Nederlands-Indië en Nieuw-Guinea vond op 4 september jl. plaats in het Nationaal Herdenkingspark Roermond.

Na de gebruikelijke intrede van de cortèges en de daarbij behorende ereroffels vangt om 14.00 uur de plechtigheid aan met een toespraak van Jo Kneepkens, voorzitter van de Stichting Nationaal Indië Monument. Aalmoezenier Brouwer doet het openingsgebed, waarna het Reuvers Mannenkoor het ‘Bapa Kami’ zingt, het Onze Vader in het Maleis.

Ank Bijleveld, demissionair minister van Defensie, doet de herdenkingstoespraak. Zij gebruikt daarbij de woorden van Bram van den Berg, destijds soldaat bij 411 Infanteriebataljon. Zijn belevenissen, patrouilles, hinderlagen enz. tekende hij op in een dagboek. Zijn brieven naar huis waren milder van aard, waarschijnlijk om de ongerustheid weg te nemen. Maar het bataljon verloor wel 22 mannen! Na het overlijden van zijn moeder, 40 jaar later, kwamen al die brieven weer boven water en werden ze in boekvorm openbaar.

Het verhaal van soldaat Bram is er slechts één uit velen. Iedere Nederlandse militair was en is op zijn eigen manier betrokken bij “Indië”. Toen, later en nu!

“Een oorlog gaat nooit uit je hoofd. Je kunt zwijgen, het wegstoppen en meegaan met de waan van de dag, maar de ervaringen verlaten je lichaam niet. Dat geldt ook voor de veteranen in de strijd in het voormalig Nederlands-Indië. Indië-veteranen deden wat van hen werd verlangd. Ze kregen niet altijd een warm onthaal toen ze terugkeerden op Hollandse bodem. Naast begroetingen en weerzien was er ook onverschilligheid, of volgden er kwetsende woorden en beledigingen. De dankbaarheid maakte bij velen plaats voor ongenoegen over het optreden in een verloren oorlog en een gebrek aan steun. De verhalen en herinneringen werden gedeeld met wapenbroeders, maar niet met de omgeving. Zij wilden niet luisteren. Dus men zweeg”, aldus de minister.

“Het collectieve gebrek aan belangstelling na terugkeer hadden onze Indië-veteranen niet verdiend”, aldus Bijleveld. Ook negatieve en onvolledige beeldvorming over latere missies daalt volgens haar op veteranen neer. “Hun levens worden beïnvloed door een samenleving die een genuanceerd oog mist voor de zeer moeilijke omstandigheden waarin zij hun werk moeten doen. Veteranen staan er voor ons land, en wij moeten er staan voor hen.”

Een ensemble van de Marinierskapel speelt Het Wilhelmus. Een Fly Past door vier F16’s volgt. Schoolkinderen dragen een aangrijpend gedicht voor en kransen worden gelegd. De plechtigheid wordt afgesloten met het gebruikelijke defilé langs de kransen bij het monument.

“Java, wij zullen je niet licht vergeten. Want je hebt ons alle menselijke emotie doen ondergaan:

Liefde en haat, spanning en gevaar, verdriet en eenzaamheid, vriendschap en vreugde, verwondering en bewondering en in de toekomst wellicht verlangen je eens weer te zien.” (soldaat Bram van den Berg).

De herdenking kan worden teruggezien via internet:

https://L1.nl/herdenking-nationaal-indie-monument-2021-166257/